Jan Smit geeft toe dat hij de rol van vader niet altijd goed heeft ingevuld. Zijn eigen prestatiedrang durfde hij wel eens opdringen aan zijn kinderen. Tot het uiteindelijk fout liep…
Jan Smit vertelt in het Vlaamse Primo dat het altijd maar ‘beter’ en ‘meer’ moest zijn in zijn carrière. “Ik haalde er op den duur geen plezier en geen passie meer uit”, publiceert Story quotes uit het interview. En die druk zette hij ook voort op zijn eigen kinderen…
De Volendamse zanger geeft toe dat hij zich nu schaamt voor die periode. “Het moest voor hem altijd beter, een obsessie die hij ook op zijn kinderen projecteerde”, schrijft Story. Tot het verkeerd afliep…
“Bij mijn zoon, op het voetbalveld, zie ik echter heel duidelijk dat de druk en verwachtingen zeer hoog zijn. En die legde ik hem onbewust ook zelf op”, slaat Jan Smit mea culpa in Primo.
“Ik begreep niet waarom hij niet beter zijn best deed”, doet Jan Smit zijn verhaal in Primo. “Hij zocht ook altijd de schuld bij een ander als iets fout liep. Toen was hij zeven.” Uiteindelijk was het Jans echtgenote Liza die ingreep en haar man wees op zijn fouten…
“Mijn vrouw zei op een gegeven moment: ‘Jan, doe eens normaal, man! Dat kind wil gewoon voetballen. Plezier maken. Jij wil altijd de beste zijn, tot daar aan toe, maar laat dat kind gewoon met rust.’” Die harde woorden van zijn vrouw maakten iets los bij Jan Smit…
“Ze had gelijk. Zij heeft me de ogen geopend. Dat ik mijn zoon voor mijn karretje wou spannen, dat was eigenlijk ongepast. Gelukkig heb ik een verstandige vrouw die me het licht heeft doen zien”, klinkt het warm bij Jan Smit in Primo. Al wil Jan Smit wel één ding duidelijk maken…
“Zo werd ik nu eenmaal opgevoed. Mijn manager pushte me ook altijd om het beste uit mezelf te halen. Niet om dingen tegen mijn zin te doen, want ik heb altijd mijn eigen keuzes gemaakt, maar ik moest altijd gaan voor het hoogst haalbare”, vertelt Jan Smit in Primo.
“Dat voortdurend streven naar het beste zit dus gewoon in mijn systeem ingebakken. Ik begon dat op mijn kinderen te projecteren en dat is natuurlijk een grote fout. Maar kijk, het is nooit te laat om te leren. Je kan altijd nog veranderen.” Al beseft Jan Smit één ding…
“De periode dat ik er niet was voor de kinderen, kan ik natuurlijk nooit meer inhalen”, beseft Jan Smit maar al te goed…