Er doet een opvallend verhaal de ronde over Martien Meiland. Moest Martien op de vlucht voor mensen die hem uitscholden?
Jan Dijkgraaf vertelt in Party een schokkend jeugdverhaal over Martien Meiland dat hij te horen kreeg toen hij zijn biografie aan het schrijven was…
“Als jongetje in Noordwijkerhout zag hij er altijd piekfijn uit, net zo verzorgd als nu”, doet de huisbiograaf van de Meilandjes zijn verhaal in Party. Maar Jan Dijkgraaf voegt daar een pijnlijke anekdote aan toe…
“Martien herinnert zich een voorval dat hij op straat liep en achterna werd gezeten door zijn ooms”, klinkt het bij Dijkgraaf in Party. Het werd een ware scheldpartij die als volgt wordt herverteld door Martien Meiland…
“Hij rende om een huizenblok heen, ze kwamen nog steeds achter hem aan totdat hij een andere kant op wegrende. Ze scholden hem uit voor zijn geaardheid en zouden hem een meisje genoemd hebben”, vertelt Jan Dijkgraaf een zwarte bladzijde uit de jeugd van Martien Meiland. Eén iets kan Martien zich niet meer herinneren…
Martien Meiland geeft te dat hij niet goed meer weet wat de aanleiding hiervan was. Al was doorvragen niet meteen mogelijk, geeft Jan Dijkgraaf toe in Party: “We kwamen niet verder dan ‘Ja, dat was niet leuk natuurlijk.’” Volgens Dijkgraaf probeert Martien Meiland die herinneringen en emoties te verdringen als een soort afweermechanisme.