André Hazes heeft het al in meerdere interviews toegegeven: in Nederland heeft hij vaak te maken met vooroordelen, terwijl het bij zijn Vlaamse publiek veel meer louter over de muziek gaat. Om één reden vluchtte André zelfs naar België. Wat was er aan de hand?
“Nou ja, ik heb er in Nederland natuurlijk best wel een potje van gemaakt, qua drank en drugs en vrouwen. Mijn allergrootste angst is altijd publiekelijke vernedering geweest, wat het des te gekker maakt dat ik mezelf op alle mogelijke vlakken publiek vernederd heb”, geeft André Hazes eerlijk toe in Humo.
“Ik presteerde niet, kwam afspraken niet na, was geen vader en geen partner. Toen ik na mijn ontwenning opnieuw shows begon te geven, werd dat in Nederland niet meteen op applaus onthaald. Zelfs nu nog gebeurt het dat ze met de armen gekruist zitten wanneer ik opkom, met zo’n air van: ‘Wat kom jij doen?’” In België is dat helemaal anders…
“Terwijl: in België mag ik een ster zijn. Als ik bij jullie vertel over hoe zwaar het is geweest, dan krijg ik soms wel twee minuten lang een staande ovatie.” En dan voelt André Hazes zich soms gewoon ook meer op zijn gemak in Vlaanderen, waar hij al eens iets durft uitproberen…
“Daarom heb ik ook eerst in België geprobeerd om rockshirts en leren broeken aan te doen – in Nederland durfde ik dat niet, terwijl ik het wel echt wilde”, onthult André Hazes in gesprek met het Vlaamse blad Humo. Is AC/DC dan écht zijn soort muziek?
“Ik luister daar best vaak naar, ja. Niet in de auto, want dan rijd ik twee-tien”, aldus André Hazes junior. “Maar wel in de sportschool of als ik mezelf oppep voor shows. Op zulke momenten wil ik dat iemand in mijn oor loopt te schreeuwen.”